Je herinnert het je vast nog wel:
Vorig jaar was het echt een slakkenfeest in de tuin. Die natte zomerdagen, lekker vochtig en niet te koud, waren perfect voor onze glibberige vrienden. Ze kwamen massaal tevoorschijn en genoten van alles wat groen was. Maar dit voorjaar is het behoorlijk droog, en ik heb nog geen slak gezien. Jij wel?
Ik vroeg me af hoe slakken droog weer eigenlijk overleven. Het zijn uiteindelijk regenminners. Dus ik pakte twee boeken erbij die mij vast wijzer konden maken: Tuinlogica van Iris Veltman en Eerste hulp bij slakken in de tuin. Dit is was ik leerde:
Slakken hebben vocht nodig
Vocht is echt cruciaal voor slakken. Ze hebben slijm nodig om te bewegen, en dat slijm bestaat voor 98% uit water. In een droge omgeving verliezen ze snel vocht. Daarom zijn ze vooral ’s nachts actief en bij regen. Ze houden hun vochtbalans op peil via hun huid en uit voedsel, zoals sappige planten en composthopen.
Schuilen bij zonnig weer
Bij zonnig weer doen slakken het rustig aan en zoeken ze schaduwrijke en vochtige plekken op, zoals onder stenen, planken, bladeren of in de grond. Ze houden dus niet van zon en blijven liever op plekken waar ze hun vochtbalans kunnen behouden.
Chillen in ruststand
Slakken komen tevoorschijn als de luchtvochtigheid hoog genoeg is om veilig te kunnen bewegen zonder uit te drogen. Bij langdurige droogte kunnen ze in een soort ruststand gaan, vergelijkbaar met een winterslaap. Naaktslakken verstoppen zich diep in de grond en sluiten hun lichaam af met een slijmlaag om vochtverlies te minimaliseren.
Kortom, nu zie je ze niet en heb je geen last van slakken. Maar zodra het gaat regenen, komen ze dolblij uit hun zomerslaap en trekken ze eropuit om zich tegoed te doen in je tuin.