Een kwestie van kijken

Grosso modo: Verandering in de maatschappij roept weerstand op. Je weet wat je hebt en niet wat je krijgt. Je leven is erop afgesteld alsook je verwachtingen. Het geeft koers en kader. Een politicus weet hoe deze status quo bestuurd moet worden, een ondernemer kent het spel en de regels en heeft geleerd daarbinnen een boterham te verdienen en de burger heeft een leefpatroon ontwikkeld op bepaalde gewoontes en aannames.

Ons westerse economische bestel is gebaseerd op de drang naar groei en op het afwentelen van kosten. Dat systeem leidt tot continue competitie en leidt daarmee ook tot de gedachte van schaarste, angst en afgescheidenheid. En het is per definitie een systeem ten koste van. Het is een systeem dat boven alles geld waardeert en winsten worden monetair uitgedrukt. Maar we vergeten soms dat de waarde van geld in feite niets meer dan een afspraak is, dat de tredmolen gaande houdt.

Dit thema is misschien wel het meest verwant aan het oude `Jan van Arkel´. Als sinds 1978 publiceren we op het gebied van milieu, ecologie de mens de aarde en haar voortbestaan. Systeemverandering en boeken die laten zien hoe onhoudbaar de huidige manier van doen is. Transitie, nieuwe vormen, pionierend en bevlogen. Omdat oude modellen versleten zijn en zoveel nieuwe mogelijkheden zich aandienen.

Het is een kwestie van kijken, rijkdom zien waar we voorheen geen waarde aan hechten. Schone lucht, schoon water, schone bodem en biodiversiteit waarde toekennen. Hoe meer we ervan leveren, des te rijker we worden. En uiteindelijk zijn dit de elementen die ons juist enorm ten dienste zullen staan. Die de kant van de mensheid gaan kiezen, waardoor de aarde een thuis voor de mensen kan blijven. Omdat deze elementen het leven voortbrengen met een kracht en op een schaal die voorbij ons eigen bescheiden kunnen gaat.